Breyana, salonun ortasında duruyordu; gözleri ateş gibi parlıyor, vücudu her an patlamaya hazır bir bomba gibiydi. Yarasını göstermekten çekinmeden, elini oradan oraya gezdirirken nefesi hızlanıyordu. Folloşu onu azdırıyor, amcığını ıslatıyor, içinde kıvılcımlar saçıyordu. O sırada adamın sert bakışı teninde dolaşıyor, elleri incecik belini sıkı sıkı kavrıyordu. Nefretle karışık bir arzu vardı o hareketlerinde; Breyana’yı köklemeye doyamayacakmış gibi davranıyordu.
Birden adam kendini bırakıp, kalçasını sırtına yapıştırdı. Elinde tuttuğu yarak, Breyana’nın amcığını bulmuştu bile. Kadının acayip iç çekerken derin derin nefesini tuttuğu anlarda adam yavaşça dayamaya başladı. İlk defa böyle sert ve acımasızca sokarken hissettiği yanma yüzünden yüzü kıpkırmızıydı ama bu ona daha da büyük bir haz veriyordu. “Daha hızlı, daha sert,” der gibi dudaklarını ısırdı; adam da boş durmadı. Kökünü çıkarmadan önce birkaç kere derin derin sokup çıkardı, her seferinde kadının amcığında dalgalar oluşturuyordu.
Salondaki atmosfer deliceydi; terler birbirine karışıyor, ağır nefes alışlar yankılanıyordu dört duvarda. Breyana’nın elleri yere bastıkça bedenindeki kaslar geriliyor, amcığından geçen o kalın yarakla sanki yanıyordu. Adam artık dayanamadı ve bütün gücüyle gömüldü içine; her kökleyişi kalbini yerinden çıkaracak cinstendi. Kadın beşer dakika içinde delirmişçesine inlemeye başlamıştı: “Ah! Daha… daha…” diye bağırıyor, ısırdığı dudaklarından kan geliyordu neredeyse.
Yarak onun içinde deli gibi hareket ettikçe solukları boğuluyor, vücudu titriyordu; sonuna doğru iyice gevşemişti artık. Adam son bir hamleyle bütün gücünü ortaya koydu ve Breyana’yı güçlüce ittirip içine boşalttı. Kadının ağzından çıkan acılı iniltiler ve mızıldanmalar arasında o an dünyanın en pis köklemesi tamamlanmıştı. Göğsüne yaslanan adam kendi nefesini duyarken aynı anda kadının amından gelen o sıcak sıvıyı hissediyordu; şehvetle dolup taşan odada sadece seksin ham gücü hüküm sürüyordu.