Maryjane Auryn odaya yayılmış, bedenini boşluğa bırakmıştı. Gözleri kapalı, dudakları hafif aralık, içerideki ateşin her kıpırtısını hissediyordu. Göğüslerinin arasında yükselen heyecan, içindeki kıvılcımla birleşip yavaş yavaş patlamaya hazır volkan gibi kabarıyordu. O an tam da öyleydi; diken üstünde titreyen bir hayvan gibi, avını bekleyen vurucu bir anın içinde.
Yarak sarkarken Maryjane’in eli hız kesmeden amcığını keşfe çıkıyordu. Parmaklarının gezdiği incecik ıslaklık, vücudundaki her siniri tetikliyor, daha fazlasını istiyordu. Sanki teninin altına kök salan bu arzu, damarlarında dolaşıp kanını kızdırıyor; nefesi kesilecekmiş gibi boğazında düğümleniyordu. Onun ağzından çıkan fısıltılar ve boğuk inlemeler odayı doldururken, içindeki savaşı gözlerinden okunuyordu: Hem kendini yakmak hem de bu yangının içinde kaybolmak.
Birdenbire parmaklarını koynuna daha da derinleştirdi; amcığı öylesine açılmıştı ki yanına kocaman birinin girmesini bekler gibiydi. Islaklığı arttıkça Maryjane’in sırtındaki titremeler sertleşiyor, kalçasıyla ritmini tutturmaya çalışıyordu. Her defasında parmaklarıyla içine doğru dalarken yayılan acı ve zevk birbirine karışıyor, amcığından yumuşak bir inleme yükseliyordu.
Sonrası çılgıncaydı; bedenini kıvırıp yattığı yerde kah kah diye nefes alıyordu. Elleri önündeki yere bastıkça göğsünden çıkan iniltiler şiddetleniyor, azgın merdanenin altında eriyordu. İçinde büyüyen ısırgan alevler tüm bedenini sarmıştı; en sonunda patlama noktasına ulaşmışken sesi çıplak duvarlarda yankılanıyordu. Amcığını büküp eziyor, tırnakları teninde iz bırakırken duyduğu hazdan bağıramadan kendini kaybediyordu.
O an geldiğinde tüm benliğiyle serbest kalmıştı: Amcığındaki sıkışma dalgalar halinde yayılıyor; kasları kasılıp gevşerken kendinden geçmenin eşiğinde çırpınıyordu. Vücudu titreyerek son kez inledikten sonra sakinleşti; ardında bıraktığı yaramazlığın kokusu odada ağır ağır asılı kaldı. Maryjane şimdi sadece yorgun ve tatmin olmuştu ama bu geceye dair bütün korkularını unuttuğunu biliyordu; çünkü yaşadığı o sert kökleme ona özgürlük ve teslimiyetin aynı anda nasıl ayakta kalabileceğini göstermişti.