Naomi Ryder komşusunun kucağında anal çılgınlığı yaşıyor

0 views
|

Önce Naomi Ryder’ın vücudundaki gerilim hemen fark ediliyordu; o temiz teni ışıkta parlıyor, gözleri ise hem arzu dolu hem de meydan okuyucu bakıyordu. Bacaklarını hafif aralayıp, bedenini yumuşatırken, karşısındaki adamın nefesi boğazından kesiliyordu. Yarağını çıkarıp kalçalarının arasına dokunduğunda, oradaki nemlilik ve sıcaklık adeta bir davetti. Naomi’nin amcığını elleriyle açarak, içine girmeye hazır hale getiriyordu; bu hareketiyle adamın içindeki vahşi arzuyu tetiklemişti.

İlk dokunuşları nazik olsa da, aralarındaki enerji giderek yükseliyordu. Adam sertçe yaklaşıp o acayip lezzetli saksonun içine girmeye başladı. Naomi acı veren ama bir o kadar da tutkulu inlemelerle karşılık verdi, amcığına giren o kalın yavaşça hareket ederken her defasında derinlere ulaşmayı istiyordu. Sikiş sertleşiyor, adam olanca gücüyle gövdesini dayayıp Naomi’yi adeta kendine esir alıyordu. Her kökleme daralmalarla buluşuyor, amcığının içinde patlamaya hazır bombalar gibi hissettiriyordu.

Naomi çığlıklar atıyor ama asla durmuyordu. Yarağına göre daha farklı bir yoğunlukla çekiliyordu ama zevki artıyordu. Adam kökünü çıkarmadan önce birkaç kez serbest bırakıp tekrar sokuyor, onu dayanılmaz biçimde inletiyordu. İnatçı ve vahşi bu sikişte her ikisi de artık kontrolü tamamen kaybetmişti; Naomi’nin yüzündeki kaslar gerilmiş, gözleri yerinden fırlayacakmış gibi açılmıştı. Amcığı gerginleşip patlamaya hazır hale gelmişti.

Son hamlede adam delice bastırdı, yarağını sonuna kadar dayayıp amcığını hırpalamaya başladı. Naomi’nin bedeni titriyor, nefesi kesiliyor ama teslim olmuyordu; tam tersine daha yüksek sesle ah çekiyor ve onu içine çekmeye devam ediyordu. O an damarlarında dolaşan kan öylesine kızışmıştı ki sanki dünya dursun diye yalvarıyordu. Sonunda yoğun bir boşalma çöktü üstlerine; yarağı tüm gücüyle boşalırken Naomi’nin amcığı sarsıldıktan sonra rahatladı ve uzun süre boyunca birbirlerinin üzerinde nefes nefese kaldılar. Bu andaki çılgınlık ve tutkuyu anlatmaya kelimeler yetmezdi; sadece yaşayan anlardı yaşananı…